Posts

Recommand

Servamp : SakuMahi | Truth in Lie

Title : Truth in Lie Fandom : Servamp Relationship : Watanuki Sakuya x Shirota Mahiru Writer : Aumtimus “อย่าไปแถวสถานีล่ะ เขาว่ากันว่ามีผีดูดเลือด” ทั้งที่เคยเตือนแล้วแท้ ๆ “มาฮิรุมีเรื่องอะไรปิดบังฉันอยู่รึเปล่า” “พูดอะไรของนาย” ทั้งที่เคยคิดว่าถ้าเป็นนาย อาจจะไม่โกหกฉัน แต่ทุกอย่างกลับพังทลายลงตรงหน้า อยากอยู่ด้วยกันมากกว่านี้อีกสักหน่อย เพียงนาทีเดียวก็ได้ อยากอยู่เคียงข้างมาฮิรุ อยากทิ้งเรื่องราวทุกอย่างไปให้หมด อยากให้ตรงนี้มีแค่ฉันกับนายเหมือนที่ผ่านมา อยากเห็นรอยยิ้มเหมือนกับครั้งแรกที่พบ ไม่อยากจากกันเลย เพียงแค่นายไม่เก็บแมวตัวนั้นมา พรุ่งนี้เราอาจจะยังเป็นเพื่อนรักกันอยู่เช่นเดิม แต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว มาฮิรุเป็นอีฟของความเกียจคร้าน ส่วนฉันเป็นซับคลาสของความสิ้นหวัง ทางเดินของเราต่างกันตั้งแต่แรก เป็นฉันเองที่ขีดเส้นทับเข้ามาเพียงเพราะอยากฆ่าเวลา มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ น่ะหรือ ‘แกมีจุดประสงค์อะไรกันแน่’ ตอนที่ถู

KNB : MitoKoga | One Wish

Title : One Wish  Fandom : Kuroko no Basuke Relationship :  Mitobe Rinnosuke x Koganei Shinji Writer : Aumtimus หากข้อพรได้สักข้อ มิโตะเบะอยากให้คนที่เขารักพบเจอแต่ความสุข แม้ว่าตรงนั้นจะไม่มีเขาก็ตาม ปีนี้หน้าหนาวมาเยือนเร็วกว่าปกติ ร้านรวงและห้างสรรพสินค้ารีบจัดธีมคริสมาสต์ตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกายน ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนล้วนเต็มไปด้วยสีเขียวสลับแดง ต้นสนประดับไฟหลากสี มาสคอตซานตาคลอสยืนแจกไปปลิวโปรโมชั่นสำหรับเดือนธันวาคม แคนดี้เคนและขนมปังขิงเริ่มถูกนำมาวางในตู้โชว์หน้าร้านเบเกอรี่ ผู้คนมากมายเดินสวนกันด้วยเสื้อโค้ทหลากสี เป็นภาพที่มีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาด มิโตะเบะอยู่ในชุดเสื้อฮู้ดสีแดงทับด้วยโค้ทสีดำตัวใหญ่กำลังมองหาใครบางคนมาราวห้านาที เด็กหนุ่มยืนอยู่ใกล้ต้นคริสมาสต์ของร้านเครื่องแต่งกายสมัยใหม่ เงาตัวเขาสะท้อนในกระจกใสโชว์คอลเลคชั่นหน้าหนาวของทางร้าน เด็กสาวในชุดนักเรียนมัธยมต้นกลุ่มที่ 3 กำลังเดินผ่านไป ราวสองถึงสามคนในนั้นชำเลืองมองมาทางเขาและอมยิ้ม เด็กหนุ่มเริ่มกระอักกระอ่วน มือเย็นจัดหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งเมล์ฉบับที่ 2 ไปให้รายชื่อเดิม ใจความคล้ายเม

เอกเบส | Treasure

Title : Treasure Relationship : Heart Rocker x BST [ GraymanXIII ] Writer : Aumtimus "เบส" เขาหันไปตามเสียงเรียก "อยู่ด้วยกันก่อน" แม้ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรแต่ก็ทำตามที่อีกคนขอ ชายหนุ่มหันไปยังประตู พบว่ามันถูกปิดแล้ว คงไม่พ้นหนึ่งในสองคนที่ออกไปก่อนหน้านี้ เจ้าของห้องนั่งอยู่กับพื้นเช่นเดิมเหมือนตอนอัดรายการ มือตบข้างตัวเบา ๆ ในขณะที่ดวงตาคู่นั้นจดจ้องใบหน้าเขา เบสเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร จึงทิ้งตัวลงใกล้กัน "มีอะไร หิวนะเนี่ย" เขาพูด แต่เหมือนว่าเอกไม่ได้ตั้งใจฟัง เอาแต่จ้องหน้าเขาแล้วยิ้มอยู่อย่างนั้น "จะแดกกูเหรอ" เบสลองแหย่ ทว่านั่นเป็นความคิดที่ผิดมหันต์ "ให้รึเปล่าล่ะ" ขุดหลุมฝังตัวเองจนได้นะคุณบีเอสที "ตลก" เขาหัวเราะ ทั้งที่เมื่อสบกับนัยต์ตาไร้แววหยอกล้อถึงกับต้องเสมองไปทางอื่น ทำเป็นไม่สนใจมือที่เลื่อนมากอบกุม เสียงขยับตัวเข้าใกล้ยิ่งทำเอาแทบลืมหายใจ "ตกลงม—มีอะไร" "ก็แค่อยากอยู่ด้วย" น้ำเสียงออดอ้อนกับน้ำหนักศีรษะถูกทิ้งลงบนไหล่ทำให้นึกถึงหมาตัวโต